İmdat
Baltalar sapını unuttuğunda,
Yurtta ne dal kalır,ne orman kalır. Ağaç köklerine her vurduğunda, Bom boş kırgı bayır bir mekan kalır. Dal bulamaz kartal konaklamaya, Uğramaz güvercin yuva yapmaya, Gül bulamaz bülbül sayıklamaya, Baykuş sesi dolu bir mekan kalır. Ne serin bir rüzgar ne poyraz eser, Rahmet bulutları üstünden göçer. Kaynaklar körelir soğuk su göçer. Çölleri andıran bir mekan kalır. Katledersek eğer biz ormanları Keseriz akciğer damarlarını Saksıda görürüz çam dallarını. Çölleri andıran bir vatan kalır. Bataklık bataklı her yer bataklık. Baş gösterir sıtma tipi hastalık. Kavurur yurdumu korkunç kuraklık. Dünya cehennemi bir mekan kalır. İmamoğlu yurdum gidiyor elden Hiç eser kalmadı gülden çimenden Sormaz sak hesabı eğer biz bizden Her gün kan ağlayan bir vatan kalır. |
Şiirin; yazılışı mükemmel, geçişler mükemmel, akışı mükemmel...
Gönlüne sağık...
............................................... Saygı ve selamlar..