SEN DÜŞTÜN YÜREĞE
Gördün mü canısı,
bugünde şiir olarak düştün yüreğime.
Hep merak ederdin ya sen nasıl yazıyorsun diye.
Maden sen sordun ben söyleyeyim canısı,
belki şiir yazma konusunda en az senin kadar yeteneğim vardır.
ama okuma konusunda senin kadar yeteneğim yok,
ben yazıyorum sen oku can’ısı sen oku.
Bilmiyorsun ki,nasıl yazdığımı,
herkes yazamaz belki ama,ben beni,
seni, bizi yazıyorum canısı.
Bizi yazıyorum.
Konuşmalarımız olurdu seninle,
Umuttan, hayalden ,gerçekten,yana
Yada kızgınlıklarımız,kırgınlıklarımız olurdu birbirimize.
Senden sonra ben onları yazardım şiir niyetine,
Kimsede bilmezdi sohbetlerimizde
konuşup dertleş’tiklerimizin olduğunu.
Işte onlar benim duygularımdı,
hiç kimseye hiç hiçbir şeye benzemeyen,
kelimesi bildik anlamı farklı olan,
Hani derler ya can’ısı,
kişi yaşadığını yazarmış kaderi gülsün diye,
ben yaşadığımı değil konuştuğumu yazdım
sen varsın diye.
Senden sonrada yazdıklarımı yaşadım kaderimin tam tersine,
kimse inanmaz belki buna ,
bunlar olur ancak masallarda diye.
Bende okuyup kaldırıyorum
biten masalı kendi köşesine...!
biten masalı kendi köşesine...!
Gül Yağmur