MAHKUM
Çok yorgunum bu aralar
Kolum kanadım kırık gibi Hiç bir şey hissedemez haldeyim ne bedenimde derman var ne de kalbimin sevecek hali ÖYle çaresiz bir sokakta gibi yönümü bulamıyorum sanki Sağa sola baktıkça her yer zifiri karanlık uzaklarda görülen bir şık var Tam ışığa elimi uzatayım derken bir türlü ulaşamadığım korkudan mı bilinmez ama kavuşamadığım bir hayalden ibaret olduğunu kaybolduğunu o an gördüm anladım Hayat işte yönümü tam buldum derken Ne zaman mutluluğa yolumu çevirdiysem Tıpkı o hayal ışığı gibi birden sönüp Beni yine karanlığma Mahkum Etti..... 11.05.2017 |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar