GÜZ SANCISIher eylül gelişinde güz mevsimiyle birlikte hüzün dolar içime karışır duygularım renk cümbüşü içinde ayrılıklar töreninde bozlak türküler çalar efkarlanırım her bağ bozumunu yaşarken gönlüm yağmur yüklü bulutlar bilsen nasıl bir telaşta güneş dersen sanki yasta yapraklarıyla vedalaşan ağaçlar umutsuz bir bakışta yapraklarsa sonsuz savruluşlarda hayatın keşmekeşinde bir nehir akar yüreğime deniz olur yorgun yüklü bir gemi belirsizliğin rotasında hiç durmadan gider ve ben kaybolurum okyanuslar ötesinde içimizde var bilinmez bir sızı onun adı güz sancısı yeni baharlara gebe kısır döngüdür bu nicedir sürer gider gün olur devran döner ömür tükenirken kış biter bahar gelir yeşerir her şey yeniden AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 27.09.2014 |