ASKLIM'IN ERMEDİĞİ
Ben bu istasyon da
Bunca yıldır neler gördüm Nereye gidiyor bu yolcu Kampanasız-düdüksüz Hem neden renkleri böyle sarı mor Gözleri hep aynı noktaya bakıyor Yavrum diyor bir ana Ötede evlat babayı uğurluyor Gemiler geliyor rıhtım’a Bacaları dumansız Kaptansız-pusulasız Kocamışları-çocukları Eli kınalı gelinleri götürüyor Ki sevileri vardı içlerinde Kopuk kalıyor yaşamları Belki en tatlı yerinde Madem renkler silinecek Rüzgar dinecekti, ............Ne gerek vardı istasyon’a .....................ya da değermiydi uğrama ........................................bu köhne liman’a... fevzi künüçen. |