ANAFOR
Sürrealist bir tablonun
Kapı eşiğinden sızıyor zaman. Yüzyılların karmaşasındaki boşlukta duruyor Duran tüm saatler gibi, küçük bir kız Öyle korkak ki, Sırf bu yüzden dünyaya meydan okur gibi atıyor adımlarını en sağlamından bilmiyor kimse hafif bir rüzgar esse, kuru bir yaprak gibi savrulup gidecek hiç olmadığı yerden.. |