Mecbur muyum minnete
aynada görünen son kırık tebessümlerin
şahikası toprağı yeşertmiyor bu günler kırılgan sevdaların müessif ölümlerin tuğrasında mateme mahkûm olmuşsa dünler ahiri ve evveli küllen zarar ziyandır ne olur Rabbim beni bu komadan uyandır imrendiğim vaziyet saltanat değil asla saltanatı kadere hibe ettim de çıktım tuhaf olan ben yine kaldım kederle yasla kimler ispat istiyor izah etmekden bıktım yüreğime feleğin yüklediği azabı aşkın çıkmazlarında yaşadıkca gazabı kerameti kendinden menkul sevgililerin ateşinde sevdalar gayr-ı menkul olurmuş belagat hayaline saplanmış delilerin ummanında boğulan aşık son kul olurmuş varsın olsun laedri hüviyetler müşahhas büyüsün içimizde umutlar sevgiye has emel ki bir hayalin sudaki yansıması dertler de yol kesen bir eşkiyadır haydutdur bazen insanın gamdan harab olur siması melalin cazibesi kalb için son hudutdur ihtimal doğursa da mesafeler şafakta ille alevlenecek bu sevda bu âfakta yalnız burada esir olduk biz muhannete rızası alınmayan aşklar düşer cinnete şair ki yine sana bir çiçek uzatıyor düşünüyor yeniden mecbur muyum minnete 3 Şubat 2018, Almanya. |
kaleminiz kaim olsun.