Günlerimiz
Umudun kurşunlandığı
Günlerdir şimdi Nehirlerin tersine aktığı Güneşin buz tuttuğu Şafakların kanadığı Uykularımın zehir olup Gözüme dolduğu Günlerdir şimdi Gökkuşağının siyah olduğu Karın yeşil yağdığı Dost dediklerinin puşt zulası olduğu Yakomazların artık parlamadığı Ayın artık doğmadığı Günlerdir şimdi Kahpe bir devrandır günler şimdi Ezilmeliydik bizler Yollar almalıydı seni benden Sonsuza kadar Çocuklar değil hasretim büyümeliydi Karanlığın sonsuzluğunda Yavaş yavaş tükendiğimiz Hücrelerimizin acıdığı Yüreğimizin bir yangın yeri olduğu Sözlerinin yalan Gözlerinin yalancı olduğu Günlerdir şimdi |