yaşamak
yenileceğimi bildiğim,
bir savaşın için de buluyorum kendimi sürekli, aslında o kadar çok yaram var ki bu savaşa dair, hiç geçmeden sızlayan, ama onların acısı bile alıkoyamıyor, sanki,gizli bir güç yitiyor beni o yangın yerine, ben de gönüllü gidiyorum,seve seve, yanıyor,ruhum bile, ve sonra,yanacak bir şey kalmayınca, kül olup savrulacağıma, yeniden doğuyorum her gün, zümrüt-ü anka kuşu olup, bu mücadele böylece devam edip gidiyor, taa,yüzyıllar öncesinden hemde, cennette’miyim, cehennemde mi, ödül mü, yoksa,ceza mı, bu savaş bana, peki,ben kimim, zümrüt-ü anka kuşumu, yoksa,vuslatın hasretiyle yanan,bir garip kul mu.... emine rezzan sipahi |