Karanlıklar Ardında Doğan Güneşim
Bitmeyen yollarda buldum kendimi
Gurbet kelimesi yalnızlık senfonisi Yakti yüregimi hergün biraz daha Ben kaybolmusum dipsiz kuyularda. Mutlu olmayı isterken, Acının soğuk yüzüyle tanıştım Gülmek yüzümün gökkuşağıyken Ben sahte maskelere büründüm Yapayalniz bir başıma saatlerce yürüdüm. Dünya gerçekten bu kadar mı yalan? Hani sevdiklerim her yanım uçurumlar Bilmedigim diyarlarda unutmusum kendimi Karanlık labirentlerde arıyorum geçmişimi. Herseye rağmen ömür geçiyor işte Kimse zamana dur diyemiyor geciyor bir şekilde Karanlık bulutları silelim gökyüzünden artık Güneşimi istiyorum tüm içtenliginle Gülsün ve ısıtsın tüm dünyayı masum ve sıcacık. |