Yokluğun
Yokluğunu yaşıyorum
Bile bile isteyerek yapıyorum bunu Varlığından daha güzel oluyor, yokluğun Küçük nedenlere kafa yormuyorum Artık kırmıyorum, kırılmıyorum Her an uçurumdan düşecek hissi taşımıyorum Kaybetme duygusunu barındırmıyorum Yokluğunu doya doya yaşıyorum Bir an bile tereddüte düşmeden Hiçbir ‘kararsızlık’ duymadan Yokluğunu yaşıyorum her gece yarısı |