kuşku
zamanın birinde
insanlar yaşarmış cennetten kovulmuşlarmış önce soyunmuş derisinden sonra giyinmiş çuldan çaputtan mintanı paçavradan yamanmış öyle yokluğa düşmüş varlığını yitirmiş hayli zaman geçmiş üzerinden ne demlerden demlenmiş soyları akıp geçmiş tarihin nehirlerinden kimi yıkanmış, kimi kirlenmiş ... derken günler bugünleri kovalamış zamanın akrebi yelkovanı yakalamış doğru ile yalanın savaşı hiç bitmemiş mazisinden korkan soytarı soyu cesetlerin üstüne gazete örtmeyi hatta, film icabı ağlamayı bile öğrenmiş neler neler öğrenirken insan olduğunu unutmuş ... bazıları yağmur olmuş yoksulun yüzüne yağmamış bir çirkin duygu ki herkesin içini kaplamış dost düşman birbirine karışmış çapanoğlu dedikleri biri her taşın altında aranmış saklandığı taş hiç bulunmamış ... gözünün önünde dururmuş oysa etin derdiyle ruhunu hiç görmemiş sardunyam |
tebrik ediyorum saygılarımla...