Bilmem ne söylesem, nasıl anlatsam
Sözler kifayetsiz, az Gümüşhane
Seni görmek için rüyaya yatsam
Yüreğime dolar haz Gümüşhane

Ay’ı kıskandırır o berrak yüzün
Gülistan misali bayırın, düzün
Yüreğime dolar kekremsi hüzün
Harşit’inde yüzer kaz Gümüşhane

Tomara’da akar durur şelale
Küçüğü büyüğü âşık hilale
Baharla birlikte gülümser lale
Ne şirindir bahar, yaz Gümüşhane

Baharda çiçeğe durur da dağlar
Kelkit köpürerek coştukça çağlar
Bir eksen bin verir gül yüzlü bağlar
Pek yakışır sana naz Gümüşhane

Kızlarının aydan arıdır yüzü
Bal kaymak dudaklı, şirindir sözü
Düğünlerde dolar bayırı düzü
Çalar davul zurna, saz Gümüşhane

Şiran, Kelkit ilden pek uzak düşer
Sabır kazanında metanet pişer
Torul üşüdükçe ateşi eşer
Hakikati kavra, sez Gümüşhane

Harşit’in izinde akar durursun
Göç edip gidene bakar durursun
Gurbette yüreği yakar durursun
Gönülden gönüle gez Gümüşhane

Dünyaya nam salmış pestil, kömesi
Pek keyifli olur onu yemesi
Kurumasın gayri sabır memesi
Hakikat yolunda iz Gümüşhane

Zigana Dağı’nda yağan kar üşür
Karanlık üstüne mehtabı düşür
Gümüşhane halkı hüznü bölüşür
Sevginin resmini çiz Gümüşhane

Eğitim yuvası Bağlarbaşı’nda
Mastra’da som altın saklı taşında
Mazlumların âhı gizli yaşında
Çözülmesi müşkül giz Gümüşhane

Baharda gitmeli Limni Gölü’ne
Ölmek gerek ise sonra ölüne
Bağları İrem’dir böyle biline
Yüzüne hasretiz biz Gümüşhane

Yağsın da bereket bahçeye, bağa
Yürü aydınlığa, muasır çağa
Silkin, kendine gel dikil ayağa
Kirli oyunları boz Gümüşhane

Atadan yadigâr Süleymaniye
Bu topraklar mezar oldu caniye
Hüzün ayak olur kesik maniye
Her şeyin hakiki, öz Gümüşhane

Doğa sofrasından almış payını
Boy verir ormanda köknar, kayını
Yakından görmeli Kelkit Çayı’nı
Paslı zincirini çöz Gümüşhane

Ahmet Ziyaüddin bir ulu ermiş
İnsanları Hakk’a davet edermiş
Gönül bahçesinden gonca gül dermiş
Hakk’a bakan bir çift göz Gümüşhane

Benzer güzelliğin güneşe aya
Gümüş şehri seyre dal Kuşakkaya
Efkârımı şeker diye at çaya
Baharda gelirim söz Gümüşhane

Kuşburnunun çayı şifa kaynağı
Yemeğe doyulmaz balı, kaymağı
Yaylalarda pişer dönme kuymağı
Tandırında çörek, köz Gümüşhane

Yer altında uzar gider Karaca
Kadim Kov Kalesi bakar yamaca
Fabrika olmazsa tüter mi baca?
Sana hor bakanı üz Gümüşhane

Bereket fışkırır Kelkit Ovası
Lokman Hekim gibi güzel havası
Kop Dağları tutar şehide yası
Sökülür dağlardan buz Gümüşhane

Gümüş ilde yaşar insanın hası
Türküleri siler yürekte pası
Yenmeye doyulmaz göbek elması
Soframızda ekmek, tuz Gümüşhane

M. NİHAT MALKOÇ