DELİ YAYDAN ÇIKAN
SERT OKMUŞUM BEN


Bu gün yine başım dumanlı benim
Hayat yollarına gül dökmüşüm ben
Özünden tutuşmuş yanıyor tenim
Bir güzel elinden çok çekmişim ben

Tabipler yaramı saramamışlar
Çağlayan gönlümü görememişler
Kimseye hiç bir şey soramamışlar
Bir kuru hayale diz çökmüşüm ben

Yıllarca gezdim ben yaban elinde
Bir liman aradım sevda çölünde
Mevsim huzur bulmuş sazın telinde
Hayat cümbüşünde hiç yokmuşum ben

İnsanı sevmişim kalbi var diye
Gönül viran olmuş bilmem ki niye
Yar gözünden akan bir damla suya
Sebep olanları hep yakmışım ben

Havalansın turnam düşmesin yere
Selamlar götürsün köşkteki yâre
Deli gibi sevmiş gönül bir kere
Yalanla dolana hor bakmışım ben

Kaynayan kazandan dolup taşmışım
Mecnun olup nice dağlar aşmışım
Aşkın dergâhında yanıp pişmişim
Riyakâr dostlardan el çekmişim ben

Kardelenler sarmış dört bir yanımı
En yakın dostlarım yakmış canımı
Sinekler dadanmış emmiş kanımı
Her şeyi kafaya çok takmışım ben

Kader çizgisinde dalmaz ki gözüm
Bir senet misali sağlamdır sözüm
Hakikatin sırrı en büyük çözüm
Karanlık geceden ak çıkmışım ben

AK Ozanım yolcu yolda beklenir
Dert üstüne yeni dertler eklenir
Fırsatçılar köşe bucak saklanır
Deli yaydan çıkan sert okmuşum ben

21 Ocak 2018