ŞAHLANDI SON ORDU
Ne olmuş sana...
Özgürlük diye esareti getirdiler, Görmüyorsun. Kurtardık diye dünü arattılar, Bilmiyorsun. Gelecek bahanesiyle, Günümüzü yıktılar, Anlamıyorsun. Oysa sen farkına varsan, Sadece gafletinden uyansan, Çakallar aslana posta koyamazdı. Bir kere neden diye sorsan, Kardeş kardeşe düşman olamazdı. Ey Ümmeti Muhammed, Sen ki bir dua ile ölüyü diriltirdin, Bir kez Allah derdin, Yeri göğü inletirdin. Dön de bak sana böyle ne olmuş. Yoksa; Yoksa Hak yolun mu kaybolmuş. *** Nasıl olur da; Kardeşine git küffara gel dersin. Nasıl olur da; Ümmet olmaktan vazgeçersin. Ümmete sırtını dönersin. Görmedin mi; Yardıma diye gelenler, Neyin var neyin yoksa aldılar. Baharı getirdik diyenler, Seni kara kışta koydular. Özgürlük deyip esir ettiler, Sonra da çekip gittiler. Hala mı bakmaz, Hala mı görmezsin. Hala mı İslamın ordusuna, Bir parça gönül vermezsin. Bin yıldır mutluydun da, Şimdi bu halim nedir demezsin. *** Ne diyeyim; Ya Allah gözünüzü kör etti. Ya para imanınızı köreltti. Ya mahşeri unuttunuz. Ya da bunca yıl kendinizi uyuttunuz. Ancak biliniz ki; Biz bu yoldan dönmeyiz. Bunca yıl görmedik, Bundan böyle de esareti görmeyiz. Ölümse ölüm, Lakin zulme boyun eğmeyiz. Siz seyredin; Şahlandı işte geliyor son ordu. Malazgirt’te, Çanakkale’de, Yürekler ancak bu kadar çarpıyordu. Celal BAHAR |