Bugün mutlu bir gün olsun
Bak gökyüzü masmavi
Hava günlük güneşlik
Acılar kederler
Soygun, vurgun, sapıklık
Adaletsizlik, faşizan baskı
Bunca zulüm çarpıklık
Yeter artık bir son bulsun!

Ağlamasın anneler
Üzülmesin babalar
Yüzü gülsün bebelerin
Ne yobazlık ne kalleşlik;
Yaşasın barış demokrasi
Sosyal adalet, kardeşlik!..

Gök mavi, yer mavi
Hava günlük güneşlik
İçimiz dışımız bir
Ekinler göğersin
Bir tohum
Bin başak versin!

Sofralar kurulsun
Etli, sütlü, tatlı bol
Sevgi bereketiyle
Karnı doysun milletin,
Herkes gibi mutlu ol
Gönüller masmavi olsun!..


Şaban AKTAŞ
20.01.2018 - 12.08

Görsel: Değerli dostum, İbrahim Cingiz
tarafından bana gönderildi
Ben de yanıt olarak
MAVİ DÜNYA’yı yazdım...

DÖNÜŞÜM

Mutlak olan âlim evren muhakkak
Kendi düzenini kendi döndürür
Bir yanı kapkara, bir yan apappak
Kendisi yakar da kendi söndürür

Evren akıl vermiş cahil kuluna
’’Oku!’’ demiş beni, git okuluna
İlk emir o denmiş Hak resuluna
Hak diyen gönüller O’nu y/andırır

Oku sen de öğren, ne imiş evren
En yakın, en uzak Hak’tandır çevren
Ezelinden böyle döner bu devran
Felektir çarkını kendi döndürür

Feleğin her işi doğru mu doğru
Güneşi vaktinde doğdu mu doğdu
Yanlışı nefeste boğdu mu boğdu
İsterse altını üste döndürür

Aşk ile erdim ben Hak’kın sırrına
Uzandım göklerin son sınırına
Yanıp da tutuştum O’nun nuruna
Aktaş’ı aşk ile evren döndürür

Şaban Aktaş
20.11.2018 - 17.22


SÖZ MÜ YETER GÜLÜM GÜZEL YÜZÜNE?!

Söz mü yeter gülüm güzel yüzüne
Gözümün ferisin, gönlümün nuru
Suçun yok düşsem de aşkın közüne
Sözünün erisin, özün dupduru

Sevsem de senden çok, seni düşündüm
Sensiz yürek Sahra, çöle taşındım
Savruldum kum gibi, yelde aşındım
Gözüm serap görür, gönlüm kupkuru

Gözüm ıslanırsa güle çiy düşer
Susayan gönüller aşk ile pişer
Aşkın ateşinden sana da düşer
Üflenirken sensiz kıyamet Sur’u

Sen beni ateşten ateşe attı
Gözün güneş oldu, içime battın
Tek tek yıldızları gözünde yaktın
Kad’rinde gece ay yüzünün nuru

Şaban AKTAŞ
19.01.2018 -15.18


ADIM GEÇİYOR

adımlar geçiyor;
nerede güzel çiçek
derede çağlayan su
dağ başında duman
renkâhenk güzellik
sürüsüyle çoban
yanık bir kaval sesi
koyunu kuzusu;
oradan işte
ben geçiyorum...

adımlar geçiyor;
çalı dibinde
toprağın buğusu
düşlerim sevecen
sevgi dolu
ilkbahar muştusu
heyecan küpü
yelde uçan gölgesi
oradan işte
ben geçiyorum

adımlar geçiyor
sınırlarında
gece ile gündüzün
üç altın elma kopardım
birisi sana
biri bana
bir de
ölümsüzlük uğruna,
güneşin doğup
battığı yerden
oradan işte
ben geçiyorum

adımlar geçiyor
sarı saçlı
mavi gözlü çocuk
esmer, kara boncuk
ellerinde oyuncaklar
pamuk helva
eriyip akan
bir külâh dondurma
gülüşü çikulata
dile ağız tadı
gül yüzlü tomurcuk
neşe sevinç coşku
oradan işte
ben geçiyorum

adımlar geçiyor
düşe masal
masala düş karışıyor
üzüm üzüme bakıyor
gözüm gözüne
vakit gece yarısı
ay geçiyor geceden
bakıyoruz sen ve ben
iki ayrı pencereden
oradan işte
ben geçiyorum

adım geçiyor
evvel zaman içinde
kalbur saman içinde
bir varmış bir yokmuş
bir Aktaş varmış
başucunda dikili
bir gül ağacı
bir de taş kalmış
oradan işte
ben geçiyorum

bir adım daha;
geçemiyorum...

Şaban AKTAŞ
20.01.2017- 21.37