Nilgün
Bak yine ağardı gün gecenin kalbi kırık
Güllerde çiy damlası elâ gözlerin nemli Kalbimin sükûtunda nakış oldu hıçkırık Çayım acı ve kekre çayım hep hüzün demli Nilgün bu hikâyenin iki kahramanı var Üşüyen sinemi sar vefa merhemi ile Sen yüreğimde sancı sen gam ıtırlı diyar Harflerin dili tutuk hicranım gelmez dile Nafile biliyorum sana döktüğüm diller Gecenin siyahından daha koyudur ahım Bana acır bakınca garip yetim sefiller Sükut mahreçli sır mı söyle benim günahım Ah elâ gözlü peri sen gideli zemheri Baharın yollarını tüm haramiler tutmuş Sinemde zehir ettin aşk isimli cevheri Bağrımda yara açan hüzün renkli *kunutmuş Nilgün senle çıktığım yolun nihayeti sır Ellerimi bıraktın uçurum kenarında Artık bu hikâyeyi istiap etmez asır Dünyada yanıyorum cehennemin narında Ankara, 16.01.2018 İbrahim Kilik *kamçı |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar