YUSUF YÜZLÜLER
Dağlarda kar yağmur,sahilde dalga
Köşe bucak demez seni ararım. Hainler geçse de bizimle dalga Artık bu hesabı sormak kararım. Martılar havada çığlık atarken Gözümün önünde hayaller yatar Tayfalar bu akşam erken yatarken Kaptan kasalarda rızkını satar Neşeli gönlümde kara bulutlar Derinlerden bir ses aklımı alır Çoğunun gönlünde söner umutlar Çektiği acılar hatıra kalır Gece karanlığı sırra gebedir Hafızlar secdede Kırk Yasin okur Anayı kurtaran sözde ebedir Al Kızı ayakta mekikler dokur Ölüm sessizliği çöker şehire Puştun zulasında bir bıçak vardır Anaların gözü döner nehire Babaların derdi namusla ardır Fitneler yollara dikenler döker Ekmek kavgasına kanda karışır Şeytanlar garibin dişini söker Medeniyet Çağı devler yarışır Buğday tarlasında bereket saçar Olgunlaşan başak boynunu bükmüş Çocuklar şafakta dışarı kaçar Ananın kalbine bir hüzün çökmüş Dedeler,nineler, Yusuf Yüzlüler! Seccade başında Ezanı bekler Vuslatını özler Güzel Sözlüler Duanın üstüne duayı ekler DOĞANAY’ım hasret başımda duman Uzun gecelerde demlenir çaylar Ocağına ateş düştüğü zaman, Dervişin dilinde yükselir Hay’lar! Kemal DOĞANAY Şiirimi güne layık gören Edebiyat Seçki Kuruluna ve Yorum Yapan Değerli Şair Arkadaşlarımıza TEŞEKKÜRLERİMİ sunarım. |
Beğendim...
........................ selamlar.