kendi matemimi tuttum
Kar beyazı düşlerimin soğuk düşüncesinde sakladım seni
Kınalı saçlarımın boyasıyla armağanın oldum günlerine aylarına Hep bıraktığın yerde bekledim terk edişlerini, gidişlerini Kendi naşıma kendi matemimi tuttum üzülme diye geçmiş yıllarıma Bir sözünle nefesime hükmeden sen haberin yok iken benden Ben her nefesimi uğurunda tevkif ederdim Eyvallah etmezken kimselere ödüm kopardı gözlerinden Adını fısıldardım beyaz kâğıtlara fikrinde idam olmuşken yüreğim |