ARZIHAL...
iftiralar ve vehim
yakarken ortalığı dondururcasına utanıyor insanlık kıskanç bakışlarda biz fitnenin katilden beter olduğunu ruh kıvrımlarımıza işledik nasıl bir ateş bu dinmeyen acımayan kor lavları kıskandıran ölçüyü unutturan çiziden çıkaran sevgili tek sevgili hep sevgili güzel ahlakı tamamlayan nasipli kılsın bizleri getirdiklerinden cananı terbiye eden bir fırtına kopuyor uzaklarda iftira vehim gemileri batıyor güzellikler denizinde biçareler benlikleri tırmalananlar huzur buluyor o övülmüş medineni n yakut zümrütten limanında bir demet gül gül beni benden öte bilen halimdir |