Şüphesiz Allah, Kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina gibi saf bağlayarak mücadele edenleri sever. (Saff Suresi, 4)
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ
************************************

Bizlere lazım olan ne kazmadır ne kürek,
Gönülleri yapmaya sağlam bir iman gerek.
Kenetlen duvar gibi diyor bu ayet böyle,
Saf tutup kaçacaksan kaçmadan önce söyle.
Şu meskenet Dünya’da korkaktır diyecekler,
Adam gibi ölürsen şerefle gömecekler.
İnsan olan hak için mücadele edecek,
Çatlamış kafatası boş geldi boş gidecek.
Kırma gönül taşını, mecazi muhabbeti,
Dost mu edindin yoksa? Çirkefi musibeti
Bir yalın rüzgar gelir dağlardan taş sökerek,
Bir şey söyler bulutlar gözlerini dökerek.
Sanırsın ki mücevher, cevri sanem misali,
Şiir sanma bunları bir ayetin risali.
Taş mücevher mi olur? inci zümrüde batır,
Bir şey değişmez, ister altın gümüşe yatır.
Hem ağlayıp hem gülüp düşen yaşları gömdüm,
Çıkardım Zülfikarı kesdim başları gömdüm.
Atılan her mızrağa açıp göğsümü gerdim,
Toprak açtı bağrını yattım koynuna girdim.
Yazdığım birlik için kardeşlik için beyler,
Bu sözümün üstüne herkes bir kaç şey söyler.

-------------------- dur hele dur gitme biz bir cıgara yakalım,
------- Nerden gelip nereye gidersin gel bakalım.
Burası kalabalık atla öbür tarafa,
Anlat bana be şair geçelim hemen lafa.

Beraber yürüyelim dedi bir arkadaşım,
Demek ki arkadaşı ben doğru anlamışım.
Kelimeler dolaşır çarşaf gibi dilime,
Ne kadar mutlu etti duyduğum o kelime.
Okuduğum bu ayet bize kenetlen diyor,
Bahçemizde ki gülün kimi sarı kimi mor.
Kalk yerinden kalk dostum haydi kamçıla atı,
Nasıl açıldı nasıl o gül beyaz suratı.
Üç ihlas, bir Fatiha okuyup deyneğine,
Sol gözü kör iblisin vurdum tekerleğine.
Çağır bütün herkesi sıra sıra duralım,
Çocukların güldüğü başka dünya kuralım.

HARUN YILDIRIM