YoksunIstırapla izlenen bir garip düğün kadar Ölmeden önce yenen bir lokma öğün kadar Üstünden ömür geçse göğsümü ilk gün kadar Dağlayan paslı demir kor kızgındır yokluğun Gözlerinden uzakta inan her yer karanlık Hani nasıl anlatsam dermansız bir hastalık Keşke uzun değil de ah olsaydı bir anlık Süre gelip nükseden bir salgındır yokluğun Hayatın tüm yükünü omuzlarıma yükler Delirtir saçmalatır yangınını körükler Bazen öyle olur ki intihara sürükler Nasıl başa çıkılmaz bir çılgındır yokluğun Son ümitle edilen duaya amin gibi Dili yakıp kavuran büyük bir yemin gibi Sanki yıllar geçmemiş ve hatta demin gibi Yüreğimde kocaman bir yangındır yokluğun Beyazmelek 10/12/2018 |