sımsıcak francala ekmeği misali kızarır da
incecik bir zar ayırır bu yüreği dış dünyadan
heyhat, kopar durur vaveyla usulsüzce
bir hayatsa, meydan okur hayata usulca
öyle bir musiki doldurur kulağımı usulsüz
insan şaşmaz mı böylesine yarımşar?

in sandım girmedim de, insan sandım girdim
acep kaça mal olur bu girdi bana?
giren çıkan belirsiz artık bu hana
girintili çıkıntılı bir hayat yokuşundayım
ege’nin koyları ne ki, bunun yanında mübarek
insan şaşmaz mı böylesine yarımşar?

dinsin bu in cin fırtınası artık
dingin bir halin izdüşümü değil elbet
dingil olması gerek bunu anlamayacak insanın
diner mi nice gözyaşları, kurur mu damar damar?
tinsel bir vecd haline ermeden ne ar ne hayâ
zalim bir dünyaya meydan alır da gönül âlimane
en çok gardını alanlar zulme
su başlarını tuttular sessizce
insan şaşmaz mı böylesine yarımşar?

gari öyle bir dünya bu
berraktır ufkum bembeyaz
umut doluyum bulut bulut
çekse de ayaza kış kıyamet
yazdan kalma ritmiyle yaşam
kendi seyrinde yürek yürek
dona çekse ne, don paça
insan şaşmaz mı böylesine yarımşar?


L.T.