Yanık Bir Şiir
Nice niyaz nice yarım kalmış hikâye
Hayatı ıskalamak lüksümüz yok Sevgiyi meşk eyleyip Çalakalem sürdürüyoruz aşkın serüvenini. Kelâm kumbaramda birkaç delik daha açıp Çivileme atlamalıyım kelime deryasına Meçhul gidişatın biz arsız fanileri Örseliyoruz kendi kendimizi varamadan farkına Küpeştesine yaslanıp geçen zamanın Dalıp gidiyoruz maziye. Virgüllerle kesintiye uğramış mutluluk katsayım Yazma hevesiyle bağdaş kurmuşum beyaz sayfaya Boşboğaz bir imgeye esir düşmesin duygularım Kırk fırın ekmek çıkarsak Yine de doymuyor gözümüz gönül fırtınasına. Oysa adına aşk denilen olmamalı sıradan Pikabın serkeş iğnesiyle kırık plaktan çıkan Büyülü bir feryat Acıyı yutkunmaya doyamayan titrek bir yürek Hüznü teğet geçen ruh İflah olmaz pervasız hayalperest cümleler Mezhebi geniş hülya Son turfanda bir hayal Aşufte sözlere gönderme yapan palabıyıklı hikâyeler Zaman daraldıkça genişlemeyi arzu eden gönül Çıtkırıldım dünyam Şiirle yıkanan yüz Yüzde biriken imge damlacıkları Tehir ettiğim mutluluk Kursağımda kalan heves Hafifmeşrep duygular Arsız rüyalar Ve İmge sağanağında akılsız başın cezasını çeken Kelâmın dibi tutmuş Yanık bir şiir. Erman Öcal 30.12.2017/02.00 |
Gönül dostu; şiiriniz anlamıyla, anlatımıyla güzelce yerini bulmuş...
Şiiri çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…