takatım yok
Takadım yok
Düğmesine bassam hayatın hata veriyor Gemim demir atmış sensiz limana Karanlık hep karanlık uzayıp gidiyor ônümde. Sigara tablam hüzünle dolmuş Külúnü boşaltmaya takatım yok. Ne vedalara ne de yeni sevdalara mecalim var Uğraşsam bir eylül yaprağı koparamam dudaklarından Aralık yağmurları gibi Zığırdımlar boşanıyor gözlerimden Gecem yorgun Çekilmeye takati yok gökyüzünden Şehrimde bir hüzün Dostlarım düşüyor birer birer ağaçların dalından henüz sararmadan Kaldırımlarda ses yok Sanki gün hep mehtap İnsanlar eve kapanmış Kilidi kendinde Hayata çıkan yok Cennetten bir gül gönderseler dikensiz Öpmeye takatim yok |