Kafes Bile Haramdır
Kafes Bile Haramdır
Dalar gider gözlerim, seni yanlızlıkta arar, Hâyâlin de görünmez, acep gerçek miydin, yâr? Özlemek, bir haddimse, özlüyorum dağ kadar, Eğer bir an vazgeçsem, nefes bile haramdır. Uzaklarda karartı, sen misin o gelen? Bıraksam şu gönlümü, kopup varır acilen, Kıpırdaşır; duramaz; o hâlini bir görsen! Lâkin, engeller var ki, heves bile haramdır. Seni kâlbe hapsetmek bilesin ne kadar zor; Elimde çırpınışın hırçın bir kuşa benzer. Özgürlük huyunda var, uç istediğin kadar, Kalmanı isteyemem, kafes bile haramdır. 07.01.2017 MCİO |