YORULDUM...
YORULDUM...
Başkasının hayatına,ayrı gayrı dertlere, Kendime zaman ayırmadan,yoruldum, Güzel dostlardan,kadir bilmez fertlere, Boş tencereyi kaynatmaktan,yoruldum... Yol yürüyorken,taşıttı yükünü yoldaşım, Başkalarından ötürü derde girmiş başım, Yaranamadım uzak durdu,bacı,kardaşım, Sırtını dönmüş,amca,dayıdan, yoruldum... Değer veririm,kimseye bakmam tepeden, Hanımlara yakışır,erkeğe olmaz,küpeden, Anaya muhtaç iken,beğenmeyen sıpadan, Ardından yürür, burun kıvırıyor,yoruldum... Kendine lazım,akıl dağıtıyordur her kese, Bir ömür çalışır durur,hiç dolmuyor kase, Rüzgar,fırtına,bora kendine doğru gelse, Kırk yıllık dost gibi,sarılanlardan,yoruldum... Allah rızası için,elini koymaz taşın altına, Yeter artık çok oldum,binmesem sırtına, Başkalarından ötürü,deh demez ki atına, Her şeyi kendine hak bilenden,yoruldum... İşini yapar amma,minnet sayıyor kullara, Sen karalar giymiş iken,o bürünür allara, Saltanat ve mülkü gibi yayılıyorsa yollara, İki gözü,iki çeşme,ağlayandan,yoruldum... Lafını sallar durur,karşılığında ise incinir, Gerçeklerle yüzleşince,olmaz der silkinir, Ensesine şamar yiyip,cin çarpmışça irkilir, Olanlardan ders almayanlardan,yoruldum... Şeyhim;Derki kırılırım,insanları kıramam, Bana göre kurt kuzuyla yaşar, tas tamam, Yıkananların kirini çıkarmıyor ise,hamam, Kurnada suyu heba edeninden,yoruldum... Boş kurnayı meşgul edeninden,yoruldum... Nurettin GÜLBEY Saat : 21.32 06.01.2018 Yalova |
Geceye yüreğine sağlık saygılar selamlar hocam