ARAF
Yokluğunun zulmüyle yanıp tutuşuyorken
Varlığının cürmüyle titreyip duruyorum. Rabbin emanetisin; seni kalbimden atmam Dua diye ismini zikredip duruyorum. Beni bilmez gözlerin, yüreğin sevmez beni Anlayamam efsunlu, çelişen sözlerini Keşke çizebilseydim senin o kaderini Ama izin vermezsin; kahredip duruyorum. Sensin önemli olan, dünyanın kuytusunda Ulvî bir histir kalan, gönlümün tortusunda Yazık ki kalıyorsun korkular ortasında Bu hissi anla diye bekleyip duruyorum. Asla sana dokunmam, aşkıma gelmez zarar Bilirim ki olmadı sende gerçek bir karar Anlaşılmaz tavrın bil beni sonsuz yaralar Arafta kaldı kalbim sabredip duruyorum. |
Acizane tebrik ederim.
Selam ve hürmetlerim ile.