Lâfın Gelişi
Lâfın Gelişi
Çaman Yaylası’nda bir arslan yatar, Yelesi altından, katar mı katar! Ben ona sorarım:"kedi mi olmuş?" Miyavlamasıyla gözlere batar. Yaylanın yamacı itle çevrilmiş, Bizim arslan tembel, yere devrilmiş. Dünya ona vurgun, o vurdumduymaz, Ceylana dokunmaz, sanırsın ölmüş. Arslanım! Bu yatış hayra değildir, Ceylan sana gelmiş, birazcık güldür! Yoksa adın çıkar, inmez bir daha, Yâr açmış gerdanı pençenle deldir! Arslan, kalk ayağa! Köye gidelim! Düzen gelsi diye olta atalım! Gerçek sesin çıksın, eşekler ürksün! Köy bunlarla dolu, rahat edelim! 31.12.2017 Ben Bilmem |
Beğendim okudukça güzel şiiri...
............................................ saygı ve selamlar..