Düşlerim Yorgun Düştü
Ayrılık yetti cana
O bildik, sabrım taştı Gittiğin günden yana Düşlerim yorgun düştü Ben yorgun, gönül yorgun Kalbim, zamana kırgın Aynalar bana dargın Düşlerim yorgun düştü Goncalar dala küskün Özlemler yola küskün Yeşiller ala küskün Düşlerim yorgun düştü Güllerimi el derdi Ruhumu elem sardı Gönül saatim durdu Düşlerim yorgun düştü Dönmedi göçmen kuşlar Bahardan uzak kışlar Günüm hüzünle başlar Düşlerim yorgun düştü |