Dilsiz karanlıklar dillenir
Geceme düşen hayalinle
Çoğalır yakamozlar
Çoğalır sevdalıların duaları
Bir başka parlar yıldızlar o an
Bilsen nasıl dökülür denize yıldız tozları…

Ayak seslerini tanır menekşeler
Şenlenir yol gözlerken dayandığım
Pencere pervazı
Bilirim hayaldir sadece
Yine de bir başka çarpar kalbim
Gelişinin olmasa da aslı…

Dar bir geçitte
Bir yanı uçurum olan dönemeçte
Karşılaşmıştık seninle
Gelip konakladın kırılgan yüreğimde
Sardın yaramı, iyileştirdin öpe seve…
*
Şimdi
Dudaklarımda tarifsiz bir baldıran tadı
Ne silmek ne de yıkamak
Yok edemez bu ağıtı
Dışarı sızmaz özden akan kanlı yaşlar…
Söyle
Kaç yalnızlık giyinebilir insan
Ve kaçını eskitebilir kalabalıklar içinde
Yürekteki acıyı hangi hassas terazi tartar
Bir yüreğe kaç ölçek acı ve gözyaşı sığar
Ömrünce…

Naime ÖZEREN