“âbât”
Bir sevda filizlendi
tenhasında göğsümün Gül damıttım şefkatsiz sokaklarda Y/ar aradım adım adım Bestesini kaybetmiş güfteler sayısınca Ah benim ifadesiz ve ürküten yalnızlığım yüzbinlerin ortasında Ah benim iradesiz kalışım ahir zaman yasında .. ruhumun kışında üşür bir bülbül kar görmemiş sektörlerinde kentin ahraz acıları biriktiren sanki ben değilim liseli formalitesiyle defterimin arasında Şahikasından haykırsam nanga parbatın İlk şiirimi karalar gibi kahraman tutarsızlıklarımın verasında gitmelere ağlamıyor değilim suskularım pasif bir halk direnişi bu ağıt korkularımın infilak edişi farzımuhal |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar