Sessizliğin Şarkısı...




Tan doğuyor efsanevi bir sis gibi,
çalar saat tantana ile çarpıyor zihnime.

Güne giriyor fısıltılar,
mahşer günü gibi düz bir uyanış.

Pencereme konmuş bir karga,
sessizliğime alay edercesine.

Aklım hâlâ onun olasılığına tutunurken,
her şey anlamsız bulanıklığa batmış.

Tahmin edilemez azaplar yeryüzünden yükselirken.

Puslu mazi tırmanıyor adım adım,
tapınağım hâlâ o soğuk duvara çivili.

Düşüncelerimin ulaştığı yerlerde,
gün ortası düşlerim ile tanışıyorum.

Sessizliğin ve melodilerin kesiştiği yerde
odam saf karanlık, kapının önünde bekleyen azrail.

Buharlı, nemli gözlerim hazırlanıyor,
keman sesi silah gibi tetiği çekiyor,
ve sadece karanlık, ışık yok.

Kaybolmuş haldeyim,
karanlık boyunca, karanlığı,
seven türküler yankılanıyorken…


Suskun//