Dağarcığındaki tüm sözler,
Adı aşk olan cümlelerimin,
Sanadır, ey sevgili!
Gözlerinin içine bakarak sevgiyle,
Söylemek isterim düşüncelerimi.
Bir hayaldin benim için önceleri,
Sonra, rüyalarıma geldin.
Kalıcı misafirim oldun, gitmemecesine.
Sonra yüreğimin sahibi...
Topladım tüm cesaretimi, korkuları bırakarak,
Sevdam adınaydı attığım adım.
Geç kalınmış olsa da...
Sen erişilmez bir dağ gibiydin gözümde,
Eteğindeki kardelenlerle yetindim sadece.
Olmadı bazen cesaretim,
Söyleyemedim...
Yaralı bir kuşun ürkekliğini yaşadım.
Gün geldi tanımadın uzağından geçtim.
Senden ayrı geçen her günümde,
Müebbet yemiş mahkum gibiydim.
Ellerim semada, dualar ettim.
Sen benim dünyamı aydınlatan güneştin,
Yavaş yavaş çekilirdin evine,
Girme bulutlar arasına göster yüzünü.
Fazla zorlama kaderi,
Alnıma yazılmış silinmeyen yazımsın,
Ahir evvelim tek gerçeğimsin.
Bir içten bakışın, bir gülüşün,
Alır beni senli diyarlara götürür.
Gözüm görmez karşıma çıkan engelleri,
Damarlarımdaki kanın akışı hızlanır,
Kalbim duracak noktaya gelir...




Refik
24 . 12 . 2017
İstanbul