Uykusuz geçen geceler de verdiği zarar,
Zarar matik le ölçtüm, bin beş yüz çıktı,
Uzun yıllardır zorlu hayat maratonumda,
Aşkı canlandırma gücü, en sıkı kalıp çıktı…

Aşka yakın kültürden geldiğimiz için mi,
Duyguya kapılı verip, abartılı sevmiştim,
Her gün göz önünde duran güneş yerine,
Sadece onun, güneş güzelliğini bilmiştim…

İnsanlar her gün görüp, farkında olmadılar,
Yalnızca ben mi sezmişim, yalnızca ben mi?
Kiraya dahi vermediğime, ev sahipliği yaptı,
Dünyama pencere açan gözleri sevmem mi…

Gerçek güzelliği sezme, her kişiye vergimidir,
Körü körüne bağlı sanmayın, vardı seste gizi,
Yaptığı göndermelerle, harekete geçiriyordu,
Gönül penceresiyle bakın, sizi de aşık eder sizi…

Bu yüzden, boş zamanlarım yerine, doldular,
Estetik beğeni, güzel düşler, yürek atışım var,
Sırnaşık söz sanıp, üstünkörü, görüyor halimi,
Bu yüzden kalbi etrafına ördü, çelik telli duvar…

Uçurtmayı uçuran şey ip midir? Rüzgar gerek,
Hava direncine çok muhtaç, ipini de sonra tak,
Kargaşaya dalmış halim görmezden gelinip de,
Adım başı tekrarlar“Beni bırak, kendine iyi bak”…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.