on yedi on beş
On yedi on beş vakitsizlik zamanı
Kuşlar göç ederken tutuklandı Yapraklar rüzgâra baş kaldırmakta Mevsime inat bir isyanla Avuçlarındaydı çok sesli dalların Bestelendi gökte ahdi geçen ruzigârin Bulutlara işlendi Göklere açılan her bir elin resmi Yıldızlar aminlerde duadan bihaber Hangi günün sonu bu gidişler Sonsuzluğa selamlar bayım Bir damladır beklenen semadan Hissetsek kafidir elbet serinliği Siyahlar sarmadan cihanı canımı Geçişleri durduramayız elbet Oysa gidişleri izlemektir mesele Yüreği örseler pervasızca Kuş, kuşlar ve kuşlar Nereyedir bu kaçış Sevmek mı zordu Yoksa sevilmek mi ağır geldi. |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar