İtirafı yalnız kendime korkulara malikim.
Beni bekleyen sonlarım var.
Ölmek sinsice pusu kuruyor bir köşede,
Dönüp bakma cesaretim muhtelifte.
Savaşlarım var en kızgın cephelerde,
Arkama bakmadan kaçacak kadar alçağım.
Tahkike kapalı bir gururun dümeni ellerimde,
Kaybediyorum rotamı, korkuların denizinde.
Yarınımın çekincelerine yenik vaziyetteyim.
Teklik örtüsüne öyle mağrurca sarılmışım ki,
Bir başka hayat yükünü kesmiyor gözlerim.
Korkuyorum, ölesiye korkuyorum,
Her şeyden; yarından, seslerden, perdelerden.
Serzenişlerimin boyu arşın direğine değdi.
Dokunmayın bana faniler, merhemim ötelerde.
Sığamıyorum üç kuruşluk hayata,
Dayanamıyorum zalimin hüküm sürdüğü dünyaya.
Yazık ki sonlar acıya gebe hiç şaşmaksızın,
İmtihan yükü sırtımdan tek saniye inmiyor.
Huzurun gaip olduğu kurak bir vaha burası.
Gidiyorum, içimdeki karanlığa gidiyorum.
Ne zamanki toprak üstüme burkulur,
Ne zamanki hayallerim bir çiçeğin yaprağında can bulur,
Ve ne zamanki ne uğruna yaşadığım ruhuma sorulur,
Gelirim kendime, nihayetime mekan olacak o dehşetli mechulde. .