İnsana...
Ademoğlu yalnız / silahla ölmez
Bir nazâr bir kelâm / yeter insana Hele bir de yârsa / kem söz söyleyen Hançer gibi gelir / batar insana Kirpiği ok eyler / zülfünü ilmik Yıkar viran eder / bırakmaz dirlik Kâr etmez hışmına / yiğitlik erlik Böyle yâr ölümden / beter insana Yüzünü çevirir / "aman be üf" der Ben "sevdim" dedikçe / "yalan" der, "gaf" der Zulm etme deyince/ "bende bu örf" der Derdi üç kuruşa / satar insana Ey’olmaz böylenin / açtığı yara Yokluğu bilir mi / hep meyli vara Ölümden ölüme / çekip de kura Ölmeden kabrini / tutar insana AkTan |