ÇOK YORGUNÖyle yorgun öyle hüzün dolu kalbim Avuçlarıma alıp dinlendirmek istiyorum Yorduğum üzdüğüm için özür borçluyum Dur emri gelmeyince durmazsın bilirim Uçamaz kırık kanatların, Öyle yavaş ki tik tak’ların Duymakta zorlanıyorum inan Her bir köşede amblemlerin Durduğun an bittiğim andır Çok yorgunsun biliyorum, durursun gelince emir Sevginin amblemi, yaşamın sesin,yükün çok ağır Seni sahibine geri vereceğim, hesap gününe kadar eminnur güler acar |
Ama bende çok yorgunum...
Hatta bitkin...
Çokça da bedbaht...
Kutuplarda kalmış bir bedevi sanki, benliğim...
Üstüne üstelik, bir de o kutup ayıları yok mu bu soğukta...
Kime desem;
Kime versem hesabımı...
Sahibine tabii...
Günahsa günah... İyilik adına anlatacağım neyim var ki elimde...
Vallahi yorgunum...
Hem de çok, adımı söyleyip durmasınlar artık...
Aştılar çoktan bini...
Aşığım aşka...
Hepsi bu...
Bir de Eminnur Ablama...
Nicelerine inşaAllah...
Zamanın hiç yanına uğramadığı, uğramasını istediğim güzel kadın...!
Bilir misin güzelim, inan senin bir eşin yok!
Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...