SENDEN BAŞKASINI GÖRMÜYOR GÖZÜM (129.)
Gözlerinden öğrendim ben her şeyi
Hüznü ,neşeyi vede sevmeyi Önce gözlerime sonra özüme düştün Senden başkasını görmüyor gözüm Gözlerimde özlemin büyüdü durdu Bu yüzdendir gözlerim hep nemli nemli Bu nasıl sevmek bu nasıl sevgi Senden başkasını görmüyor gözüm Biliyorum doğmayacak güneşim sensin Yarım kalmış mutluluğun son umuduydun Sen yoksan bu can nasıl yaşar bedende Senden başkasını görmüyor gözüm Hayalin gözlerimden gitmiyor inan Yüreğimde nice ateşler yanar Gözlerimden yaşlar sel olur akar Senden başkasını görmüyor gözüm İsmini hece hece yazdım her yere Geri dönüşü yok ,ok yaydan çıktı bir kere İsyanları oynuyor bu yürek yine Senden başkasını görmüyor gözüm İsyanım sana değil kahpe feleğe Gündüz hayalimde gece düşümde Beden başka yerde ruh başka yerde Senden başkasını görmüyor gözüm Fatma Ayten Özgün |