Çok uzun zaman içinde yapraklar şatosundan geçtim
Yapraklar yosunun içinde yavaş yavaş sararıyordu
Ve uzakta deniz kabukluarı ümitsizce denizdeki kayaya tırmanıyordu
Hatıran ya da daha doğrusu körpe varlığın aynı yerdeydi
Şeffaf varlığın ve benimki
Hiçbir şey değişmemişti ama şakaklarım ve gözlerimle aynı zamanda her şey eskimişti
Sevmiyor musunuz bu ortak yeri ? Bana bırakın bana bırakın bu çok nadir alaycı memnuniyeti
Varlığın hariç her şey eskimişti
Çok uzun zaman içinde yalnız yaşanan günümün denizin çekildiği yerinden geçtim
Dalgalar hep aldatıcıydı
Kaza geçiren geminin çatısı, onu bilirsin-o fırtına ve öpücükler gecesini hatırlıyor musun ?- kaza geçiren bir gemiyi ya da ilkbaharın yağmurunda bir rüzgârın yuvarladığı zarif bir kadın şapkasını ?- aynı yerdeydi
Ve sonra anlamsız tra la la ile yabaneriği ağaçlarının arasında dans ediyorduk!
Aperitiflerin adı ve rengi değişmişti
Gökkuşakları buzlara çerçeve hizmeti görüyordu
Çok uzun zaman içinde sen beni sevdin.

Robert Desnos
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Not: Şiir serbest mısra tarzında yazılmıştır. Modern şiirde, serbest mısra diye kafiyeye uyma gereği olmayan, değişik sayıda hecelerden oluşan ve belli bir ritme uymayan şiire denir.
Bir serbest mısra iç kafiyeler, yarım kafiyeler, aliterasyonlar vb. bulundurabilir. S.Y.