MAZİDE KALDI
gülerken ağlamayı da öğrettin bana
çıkan her dolunayda dolarken içime hüzün tam gece yarısı sönerken ışıklar birbir kalırım yalnızlığımla başbaşa depreşir yaram tutmaz kabuk ismini her andığımda uyku girmez gözlerime kirpiklerim küs gözyaşlarım bir pınar gibi birikir dağarcığımda ki izler silinir birbir içimde ukde gibi nokta olarak kalır sevişmelerimiz gelir aklıma ürperirim dili olsaydı o ağacın düşen her yaprak anlatırdı bizi hani kapatmıştın ya gözlerini ellerini tutup seni ilk öptüğümde ikimizde zemheride kalmış gibi titriyorduk sana sarıldığımda eridi buzlar her damlası ısıttı bizi iç çekişlerimiz karıştı nefesimize yaşadık aşkımızı en doruklarda gerçekleştirmiştik olmaz denileni vuslata bir adım kala ... Refik 10 . 12 . 2017 İstanbul |
her damlası ısıttı bizi
iç çekişlerimiz karıştı nefesimize
yaşadık aşkımızı en doruklarda
gerçekleştirmiştik olmaz denileni
vuslata bir adım kala ...
Süper 👍 bir final Allah vuslatı daim eylesin. Saygılarımla...