TANRI AFFETSİN DİYESitemden bir yaprak kopardım/bu gece Çığlık çığlığa kuşandım acılarımı Ya yanlışım doğrularımı unuttu Ya ruhum kaçırdı öcülerimi Bir gül ya da bir şebboya sarıldım Bilmezsin yar/haberin yok ki/sana darıldım Önce dolu dizgin koştum bahar yağmurlarına Sonra mayısın bencilliğiyle vuruldum Kalem konuşuyor, kağıt ağlıyor, ben susuyorum Dudaklarımda kurudu hasret/cennetine susuyorum Hangi ırmaklardan geçtim Hangi çağlayanlardan içtim Arındım/durulandım/ama uslanmadım Sen yoksun ya sağnağında ıslanmadım Gözlerin elaydı/belki mavi/belki kara Biliyorsun geride kaldı o mazlum Ankara İçimdeki hicran/ruhumdaki kibir/gönlümdeki yara Götürür/eminim/bunlar bile beni/o sensiz mezara Şimdi bir duaya durdum/Tanrı affetsin diye O mazlum/o mahçup/ama isyankar bedenimi Ne ben senin mabudunum artık Ne yanlızlık senden bana hediye Ciğer paremden söküldün/gönül paremdeki yangındasın Bilki sana dönersem eğer/sanmaki sevda tamam/en büyük yanılgıdasın Bir devri alemde çarkıfelek olmuşum dönerim Güneşi yükleseler bedenime/sen yoksan inan ki sönerim Aşk kor, sevda alev, saygı kül ve alışkanlığın ödül İstemem hiç birini/yeterki bağrında olayım bir fani bülbül Ölümüm elinden olsun/azrailim ol/bana gül Sen yoksan/ben yokum/yıkılır giderim/bunu bil.... |
KUTLADIM...BÜTÜNÜ İLE
MÜKEMMELDİ.