BEN BİR ŞUBAT AKŞAMINDA
Ben bir şubat akşamında,
Hırçın yağmurlarla doğdum. O gün, bu gündür, Yağmura sevdalıyım. Baharlarda, Sevinç yumağı olsada, bir yanım Sevinçlerim yarım. Aslında efkarlıyım! Ben bir şubat akşamında, Gökyüzüne sordum. Hüzün kokan , Gri bulutlardan olsa kan’ım. Kanadım yoktu. Ama kırıktı. Anlatamadım! Dolayısıyla ; Anlayamadın! Düşler, bir asma dalında asılıydı. Kopardım! Ağladım! Dayanamadım! Ben bir şubat akşamında, Aşk’ın yanıbaşında, Kayboldum. Böyle bir adamım. Karnım toktu. Yüreğim aç’tı. Anlatamadım! Dolayısıyla; Anlayamadın! Aşk; bir Kaşif haritasıydı. Baktım! Baktım! Çıkaramadım... Ben bir şubat akşamında, Annemin vajinasında Doğdum! Umut’tu adım. Mutsuzluk yoktu. Gülücükler saçtım. Soramadım... Sevgiye muhtaçtım. Yalnızdım. Sonra, Ağladım! Ağladım!...... |
Ben bir şubat akşamında,
Annemin vajinasında
Doğdum!
Umut’tu adım.
Mutsuzluk yoktu.
Gülücükler saçtım.
Soramadım...
Sevgiye muhtaçtım.
Yalnızdım.
Sonra,
Ağladım!
Ağladım!...
güzel bir şiir okudum kaleminizden tebrikler
selamlarımla