1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1429
Okunma
İnsan Olmak
Gariban çaresiz; tek derdi boğazının tokluğu.
Evine götürdüğü gazeteye sarılı bir tanecik ekmek.
Çorbası bile yok! Kazanında su kaynar.
Evlat, ana, baba... Banar durur içi su dolu kazana.
Tek göz ev ve tek çocuk,O da yetim büyümeye...
Mutludur insan evine ekmek götürünce.
Katık olmadan karnı doyunca, yağmurda ıslanmayınca
İnsan olmak, insan olmanın mutluluğu yeter bu garibanlara
Şehirde haykırmazlar, giydiği markalı kotlarla hava atmazlar.
Kollarını iyice gerip şehrin ağası benim demezler.
Bir damlacık su hararetlerini almaya yeter.
Bir yudumda insan olmak!İnsan olmanın mutluluğu yeter bu garibanlara.
Cevap Yaz