BÖYLE DOSTA KURBANIM
Ecdat kurbanım derdi, sevdiği cancağıza,
Bende seni çok sevdim, inanasın kurbanım. Dağdan esen rüzgarlar, serin gelir yağıza, Gönüldeki tufanı, bilirmisin kurbanım? Bir yol vardır her daim, kalpten kalbe açılan, Kopan gerdanlıktan, inci mercandır saçılan. Sakın sen olmayasın; kendisinden kaçılan, İhvanı yoldakiyle, değiştirme kurbanım. Tut verdiğin sözleri, özünün eri densin, Borçlu olduğun varsa, kesemizden ödensin. Dağ gibi dur karşımda, sen nadide madensin, Tavşanların küstüğü, bir dağ olma kurbanım. Gizin verme sırdaşa, oda söyler dostuna, Saman basar hasımlar, o güzelim postuna. Belki çamlar devirir, sert eserse fırtına, Boranlar esnasında, yola çıkma kurbanım. Hayat bir gün bizlere, mevt müjdesi verecek, Mukadder olan ecel, mezarına sürecek. Ne işledin ne yaptın, hesap günü görecek, Mezarın daracık yer, seni sıkar kurbanım. Gerilen yay gibi ol, ucuna takıl okun, Aza kanaat eyle, peşine düşme çokun. Aç olanlar ne bilsin, halini karnı tokun, Komşuların aç iken; gel tok yatma kurbanım. Özündeki imanla, çehrene nur yansısın, Faziletli toplumun, en belirgin şansısın. Âşıkların deminde, muhabbet şarkısısın, Aşk yolundan ayrılma, sönsen bile kurbanım. İnsanlar korkuyorken, sarsın ümit sargısı, Rahmetin muştusuyla, sürsün iman kaygısı. Bir yerde şenlik varsa, duyulmalı çalgısı, Oluşan güzellikte; süs olasın kurbanım. Sohbette edepli ol, dinle güzel kelamı, Esirgeme kimseden, güzelce ver selamı. İki düşün bir söyle, arz ederken meramı, Ağır ol hafif olma, bol desinler kurbanım. Mehmet Demirel |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar