Pare pareyim
Pare pareyim
Gönül dağlarında rüzgâr esiyor Güzeller dökülmüş yolu kesiyor Yârim küsmüş bürünüp susuyor Gül kokusu karışmış yellere vay Kaşın gözün hele gül gamzelerin Damla değil o akan zemzemlerin Öyle bakma yıkar beni ezmelerin Gül değişmez bağvan güllere vay Gel yanıma canım fedadır uğruna Ateşten közleri mi bastın bağrına Böyle yaşamak gitmez mi ağırına Çalıp sesi veremedim tellere vay Ah karaahmedin kanatsız turnası Kutsal diyarlarda Bağdat hurması Gün tutar orucu kurulmaz sofrası Ölürüm söz söyletmem ellere vay Ahmet Coşkun |