Su Kadınları
Nisan yağmurlarıyla ıslandılar,
Su kadınları. Ne şan peşinde koştular ne nişan. Güneş emdi katre katre tenlerini. Gözden ırak oldular, Peşlerinden aktı nisan bulutları. Ağladılar… Gönül yaprakları döküldü, Hazan mevsiminde havuzlar yandı. Bakışlarında hüzünle şevk toplandı. O anlık sonbahardılar. İndiler gül yapraklarına, Fıtrattan güzeldiler, Destan destan anlatıldılar. Menekşeler suya yansıdı sandılar, Gözlerinin aksini leylaklar kıskandılar. Bir ceylan sekişiyle, Uzaklaştı su kadınları, Çeldiler akılları, Sırlı aynalarda kayboldular, Efsane olup, Anlatıldılar anlatıldılar… Ankara,12.05.2008 |