Keşke Yağacak
Bu şehrin koynundan Nilüfer akar
Uludağ’a doğru başlar bir niyâz Gecenin apayrı şehrâyini var Gül yüzlü kubbeler zarif bembeyaz Kubbeler içine ben derviş gibi Değişmem geceyi derin uykuya Uzasa ruhuma aklımın dibi Cürüm çığlığıyla beynimi yuya Mevsimsiz esiyor bir ağır rüzgar Pas tutmuş zihnimi tırmalar ancak Her gece eser mi tekrar ne kadar Sokaklar pek muhkem keşke yağacak Ömer Ekinci Micingirt |