DEFTERİ DÜRÜLÜRMÜŞ...
DEFTERİ DÜRÜLÜRMÜŞ...
Söylerler yokluğunu,Rabbim vermesin, Yokluğu süründürüp,götürüyor sancıya, Tavsiye etmiyorum,kapına çul sermesin, Muhtaç olup ararsan,gark olursun acıya... Emek verip kazansan,karşılığıdır alın teri, Yaşamak için lazımdır,lokma,hırka,entari, Mihnet eylemez ustası,işliyormuş telkari, Adam gibi hayat yaşamak,iftiharı medari... Kimi doğar gününde,yastığı kuş tüyünden, Kimi gelir dünyaya,kuş uçmazın köyünden, Bazısı mağarada,mahrum mavili göyünden, Sanki yemiş bal,börek,beyler düğününden... Geliyordur bu hayata,karnı aç bahtı kara, Kavrulmuştur derisi,hemi muhtaç,fukara, Bulmamış bir kapıdan,yoksul derdine çara, El şamdan beğenmez,yanmaz hanede çıra... Azca bulunur alemde,kara günlerin dostu, Beylere ayak paspası,garibe namaz postu, Fakir ekmeğine katık,ağa yemeğinde sostu, Kızılcığın şerbetini,içmeyenler kanlar kustu... Baş üstünde taşıyorsan, alçaltır seni para, Ayak altına alınınca, yüceliyormuş fukara, Azını ye,çok harcama,kalmayasın sen dara, Yoksa ellerin gözünde,olursun sen maskara... Şeyhim;Derki kervanlar, yollarda dizilirmiş, Gariban açlıktan,varlı keyiften süzülürmüş, Zenginler yayılırken,arlı arından üzülürmüş, Farkına vardığında,defterleri de dürülürmüş... Nurettin GÜLBEY Saat : 2117 30.11.2017 Yalova |
Kalemin susmasın
_________________________________Selamlar